Złoty lis

zbiory trzciny cukrowej. Niebo nad wzgórzami było upstrzone

chmurami dymu z ognisk, na których palono liście, na drogach zaś

utworzyły się korki z ciężarówek wyładowanych ciętą trzciną, które

kierowały się ku cukrowniom.

Kiedy dotarli do miasta, Ramon wysiadł na ogromnym Plaza de

la Revolucion, na którym stał obelisk wysoki na trzysta pięćdziesiąt

stóp poświęcony Jose Martiemu, bohaterowi narodowemu,

założycielowi Komunistycznej Partii Kuby w 1892 roku. Na placu

odbywało się wiele manifestacji, na których gromadziło się ponad

milion Kubańczyków pragnących usłyszeć Przemówienia Fidela

Castro. Urząd prezydenta mieścił się w budynku Komitetu

Centralnego Komunistycznej Partii Kuby, której El Jefe był

pierwszym sekretarzem.

Gabinet przywódcy miał surowy wygląd, jak nakazywały reguły

rewolucji. Pod sufitem obracał się wentylator, na masywnym biurku

leżał plik dokumentów, nad którymi właśnie pracował. Natomiast na

białych ścianach nie było żadnych ozdób oprócz portretu Lenina,

wiszącego nad biurkiem. Fidel Castro podszedł i uścisnął Ramona.

---